นกกระจอกเทศ

จากข้อมูลของนักวิจัย การใช้ปีกและการทำงานของขาหลังในนกกระจอกเทศอาจช่วยนักบรรพชีวินวิทยาในการค้นหาเทคนิคการเคลื่อนที่ของไดโนเสาร์สองเท้า (สองขา) ขึ้นมาใหม่ นักวิทยาศาสตร์นำเสนอผลงานวิจัยของพวกเขาในการประชุมประจำปีของ Society for Experimental Biology ในปรากเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม 2010 นักวิทยาศาสตร์มักจะไม่สนใจการใช้ปีกในการศึกษาการเคลื่อนที่ของนกกระจอกเทศ โดยเชื่อว่าพวกมันมีไว้เพื่อวัตถุประสงค์ในการแสดงและควบคุมอุณหภูมิเป็นหลัก การสังเกตการณ์นกกระจอกเทศที่เลี้ยงด้วยมือแบบใหม่ในระยะยาว การคำนวณแบบจำลอง และการทดลองในกระแสลมได้แสดงให้เห็นว่านกที่บินไม่ได้เหล่านี้สามารถส่งแรงทางอากาศพลศาสตร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และใช้ปีกของมันอย่างสม่ำเสมอในระหว่างการหักหลบ การหักเลี้ยว และการหลบหลีกอย่างรวดเร็ว ผลการศึกษาครั้งใหม่นี้อาจหมายความว่าไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ที่สุดและเคลื่อนที่เร็วที่สุดบางตัว เช่น Gigantoraptor ยาว 8 เมตร ยังใช้ขาหน้าแบบขนนกเพื่อเพิ่มความเสถียรและความคล่องแคล่วเมื่อเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว ก่อนหน้านี้นักบรรพชีวินวิทยาเคยเสนอว่าส่วนหน้าของไดโนเสาร์ใช้สำหรับ "จับแมลงบิน จับกิ่งไม้ หรือฉีกเนื้อออกจากซากสัตว์" ดร. นีน่า ชาลเลอร์ หัวหน้าทีมวิจัยซึ่งทำงานร่วมกับสถาบันวิจัย Senckenberg ในแฟรงก์เฟิร์ตและมหาวิทยาลัยแอนต์เวิร์ปอธิบาย นักวิทยาศาสตร์ยังพบด้วยว่ากล้ามเนื้อระหว่างทาร์ซัลขนาดเล็ก ซึ่งก่อนหน้านี้ถือว่าเป็น "พื้นฐาน" จริง ๆ แล้วมีบทบาทสำคัญในการเคลื่อนที่ของ นกกระจอกเทศ หากมีกลไกที่เทียบเคียงได้ในไดโนเสาร์เทโรพอดที่สูญพันธุ์ไปแล้วซึ่งมีรูปแบบการวิ่งและที่อยู่อาศัยคล้ายกัน ต้นทุนพลังงานในการแบกร่างกายที่หนักอึ้งจะลดลง ทำให้ไดโนเสาร์มีเชื้อเพลิงมากขึ้นเพื่อให้วิ่งได้นานขึ้นและเร็วขึ้น ดร. Schaller เลี้ยงนกกระจอกเทศด้วยมือสำหรับการวิจัยของเธอ เพื่อให้แน่ใจว่าพวกมันสามารถศึกษาได้ในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติและมีการควบคุม ซึ่งทำให้พวกมันมีพื้นที่ว่างในการแสดงโดยไม่มีข้อจำกัด “นกกระจอกเทศอาจเป็นอันตรายมากและสามารถตอบโต้ด้วยการเตะที่รุนแรง (ถึงขั้นเสียชีวิต) ได้ ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องแบ่งปันความไว้วางใจซึ่งกันและกันอย่างลึกซึ้ง” เธออธิบาย นอกจากความเชื่อมโยงที่เป็นไปได้กับไดโนเสาร์แล้ว ดร. ชาลเลอร์ยังอธิบายถึงการใช้ปีกที่คล้ายกันในนกที่บินไม่ได้สมัยใหม่อื่นๆ “นกกระจอกเทศอเมริกาใต้ทำการซิกแซกอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหนีและใช้ปีกของพวกมันเพื่อรักษาสมดุลระหว่างการหลบหลีกที่ว่องไวเหล่านี้” เธออธิบาย อย่างไรก็ตาม เครือญาติอื่นๆ เช่น นกอีมูออสเตรเลียและนกคาสโซวารีมีปีกขนาดเล็กมาก ซึ่งพวกมันเกาะแน่นกับลำตัวมาก และไม่ได้ใช้ในการเคลื่อนที่ "ดูเหมือนจะมีความเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างขนาดปีกและหน้าที่" เธอกล่าวเสริม งานวิจัยในอนาคตจะยังคงตรวจสอบลักษณะของปีกนกกระจอกเทศต่อไป และหวังว่าจะสร้างการเชื่อมโยงเพิ่มเติมระหว่างการเคลื่อนที่ของไดโนเสาร์เทอโรพอดกับนกกระจอกเทศ